Mijn hoofd loopt soms over van woorden. Woorden vol liefde, vol hoop, vol verdriet. Ik denk het al mijn hele leven: ik wil schrijven! Ik wil spreken! Ik wil verwoorden wat belangrijk is. Wat lief is. Wat eng is. Wat afscheid en wat hoop is. En vooral: ik wil vieren wat mooi is.
5 augustus 2017 werd daarom een memorabele dag. Niet alleen omdat mijn collega-vriendinnetje Annelies trouwde met haar Vincent, maar net omdat ik deel mocht zijn van hun dag. Het waren hun woorden, maar ik mocht ze brengen. Ik mocht hun ceremonie, hét moment waarop ze hun liefde voor elkaar verwoordden, voor hen leiden. Er werd gezongen, haar broers en zijn zus hebben gespeecht, en in de gietende regen – was het een wolkbreuk? – hebben ze hun geloftes uitgesproken. Heerlijk, om zoveel liefs te mogen zien.
En achter hen, daar stond ik. Te genieten van de lachjes en de tranen in de ogen van hun publiek bij een van Vincents grapjes. Klaar voor een knipoog naar het kleine nichtje dat, fier als een gieter, de ringen mocht brengen. Vaak stond ik naast hen, om de teksten die Annelies geselecteerd en geschreven had, voor te brengen. In alle rust, en helemaal zoals zij dat wilden. Deze viering was een schot in de roos, zo eentje die je hart verwarmt.
Zo werd Woordenvol geboren.
Of, opnieuw geboren. Als tiener al wilde ik een huwelijksconceptstore beginnen, waarbij mijn zus alles zou regelen en ik de trouwers moed zou inspreken en weer zou laten lachen als dat nodig is. Aan ceremonies hadden we toen niet eens gedacht. Nu, héél wat jaren later, vertelde fotografe Myra me dat wat ik net had gedaan, ‘ceremonial speaking’ heet, en dat er misschien nog wel bruidjes op zoek zijn naar iemand die hun ceremonie wil voorbrengen. En of ik dat niet zou willen doen?
Mijn hart maakte een sprongetje. Because yes, I do!
Niet veel later sprong mijn hart (opnieuw) bijna uit mijn lijf. Miss Fierce was op zoek naar een beetje magie… Of ik niet even een tekst voor haar wou toveren? I do! Met trillende vingers en tussen het studeren door schreef ik mijn eerste opdrachtje als copywriter en ik voelde: dit zit goed.
Mijn Woordenvolbaby wordt een beetje groter – en er is niéts wat ik leuker vind dan dat. Of ik zin heb in meer? I do, I do!
Woordenvol. 